Saturday, April 29, 2006

..Bintana..


Sa bahay ni lola meron akong paboritong bintana, ewan ko, basta iyon ang paborito kong lugar kapag gusto kong magsulat. Sa lugar na iyon ay malaya akong nakakapagsulat at malayang nakakapag-isip habang may mahinang musika na tumutugtog.

Kung ilalarawan ko ang tanawin sa labas ng bintana, sino ba ang mag aakalang paborito ko ang lugar na iyon. Luma na ang bahay ni lola. Yari lamang sa kahoy, pati ang binatana ay yari sa kahoy, bakbak na ang pinturang puti, halos wala na ngang pintura. At ang totoo wala ka naman talagang makikitang maganda sa labas ng bintana kundi pader ng aming kapit- bahay, at kapag minalas-malas ka pa hindi maganda ang amoy sa labas kapag may pasaway na pusa na umebz duon. Pero pag malamig ang panahon at mahangin ‘the best’ ang lugar na iyon sa may bintana, lalo na kapag panahon ng tag ulan. Sapat na ang mga patak ng ulan para makagawa ako ng isang tula, sapat na ang malamig na simoy ng hangin para makabuo ako ng kwento, sapat na ang makulimlim na panahon para ganahan akong magsulat.

Pero ano ba talaga ang meron duon sa bintanang iyon bakit naging paborito ko itong lugar? Ewan! Kahit ako nga ay natanong ko na yan sa sarili ko ng ilang ulit kahit sa mga oras na isinusulat ko ito. Kung babaguhin man ang bahay ni lola o dadating yung panahon na kailangan na naming umalis sa bahay sobrang mamimiss ko ang bintanang yun. Weird..

Tuesday, March 07, 2006

..The Enemy..


This is your world. No windows, no door. You’re happy while you’re sleeping but the reality slowly killing you the moment you open your eyes. You’re smiling with a half heart and twisted brain. Your hands are always empty and as cold as corpse. Millions of question marks spinning around your head while the answers are slapping at your face.

Time is freezing while you’re walking and time is running while you’re dreaming. You’re aware on what’s really happening but you preffered to be blind, deaf and cripple. You’re too sensitive yet insensitive. You always want to achieve the impossible and you're ignoring the possible.. You let the evil in you rules yet hiding your darkest side to everyone, and you said you believe in God.. Shame on YOU!!!





You’re nothing but a rotten human waiting for your death!

Thursday, February 23, 2006

..Blind Mirror ..


It was really strange and eerie. I saw nothing but a colorless and lifeless background behind me. I touched it. I felt a solid and cold thing on the tip of my fingers, but just like what i've expected, it's impossible to reach the other side.. so impossible.

Suddenly, tears fell from my eyes and i uttered a word that no one knows the meaning except me.

I clenched my fist then closed my eyes, and to my surprised, i saw someone standing in front of me. She's smiling at me and crying at the same time. She's so sad and lonely, i felt deep within me her emptiness.. her pains.. She slowly moved her pale lips as if trying to say something. Finally, words came out to her mouth but it's almost a whisper, but i heard it loud and clear. She said: "Help me, please.." Then, she disappeared!

She disappeared because i opened my eyes. It's hard for me to see her so helpless and hopeless, and i hate her because of that.

Now, i'm standing here again in front of a 'blind mirror', waiting to see 'her' to stand in front of me wearing a happy face and saying.. "Don't worry, it's over."